Β.Ντάκουλας "Ο Κυριάκος Μητσοτάκης η ελπίδα για ανανέωση του πολιτικού προσωπικού ;;; Οξύμωρο αλλά πιθανό"

Τα τελευταία χρόνια  σε κάθε εκλογική διαδικασία, αρχής γενομένης από το 2004, ένα από τα δευτερεύοντα άλλα πάντα παρόντα συνθήματα ήταν αυτό της ανανέωσης του πολιτικού  προσωπικού.

Στην αρχή βέβαια με τον Κώστα Καραμανλή και το Γιώργο Παπανδρέου  δεν ήταν τόσο φανερό αλλά από εκεί και μετά κυριαρχούσε και πολλές πολιτικές παρατάξεις και πρόσωπα  διεκδίκησαν   τον ρόλο αυτό .

Το φαινόμενο έφτασε στο κορύφωμα του με το ΣΥΡΙΖΑ. Η επιλογή ενός νεαρού, που δεν προερχόταν από πολιτική οικογένεια, με συνεργάτες, που κατά κύριο λόγο δεν είχαν ασκήσει εξουσία, δημιουργούσε όλα τα προαπαιτούμενα για την <<πολυπόθητη>> ανανέωση.

Το αποτέλεσμα όμως ήταν αρνητικό. Ο ανανεωτής αποδείχτηκε παλαιοκομματικός. Δημιούργησε κλίκες και φέουδα, αρχηγίσκους και λόγγους που εννοείται δημιουργούσαν προβλήματα στον ίδιο ( Ζωή , Βαρουφάκης κτλ).Συνέχισε κατάπτυστες πολιτικές του παρελθόντος  διορίζοντας συγγενείς και φίλους,  δεν σταμάτησε να σκέπτεται  ως αντιπολίτευση κατηγορώντας τους άλλους, και  όταν τα πράγματα έφταναν  στο απροχώρητο έλεγε  «και εσείς τα ίδια κάνατε» , «και εσείς από τον …………… τα έπαιρνες» και τελείωνε εκεί.

Παλαιοκομματισμός και απειρία, λάθη και παραλήψεις έκαναν τους πολίτες ακόμα πιο αρνητικούς απέναντι στους πολιτικούς και την πολιτική.

Η τελευταία ελπίδα για το προσεχές  μέλλον είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Ανεξάρτητα από το αν το συγκεκριμένο κόμμα και ο συγκεκριμένος αρχηγός  συναντά τη συμπάθεια κάποιων οργανωμένων <<ομάδων>>  ή εάν πείθει για τις αγνές προθέσεις απέναντι στους δημόσιους υπαλλήλους ,  το βέβαιο είναι ότι εκφράζει  τη δυσαρέσκεια των πολιτών που έχουν «μπουχτίσει» από τη σαπίλα και την αντιλαϊκή επίθεση των <<αριστερών>> κυβερνήσεων, και με τις θέσεις του βεβαιώνει  ότι δε γίνεται μια πολιτική δύναμη να πατά σε δυο βάρκες. Κρατισμός και ιδιωτικοποιήσεις μαζί δεν γίνονται . Η αλήθεια και ο λαϊκισμός δε συμβαδίζουν.  Εκ πρώτης όψεως φαίνεται οξύμωρο, ο γόνος μιας από τις βασικές πολιτικές οικογένειες του τόπου , το ακριβώς αντίθετο από τον Αλέξη Τσίπρα  να καταφέρει να ανανεώσει το πολιτικό προσωπικό και την πολιτική γενικότερα. Όμως ίσως αυτό είναι το δυνατό του σημείο. Το γεγονός ότι κανείς δεν το περιμένει από αυτόν δεν του δημιουργεί άγχος ότι πρέπει  να δείξει άμεσα αποτελέσματα σε αυτόν τον τομέα οπότε έχει τη δυνατότητα να κάνει προσεκτικά και μετρημένα βήματα. Η βαθιά γνώση  του πολιτικού κατεστημένου, το βιογραφικό του, αλλά και μέχρι τώρα πορεία δείχνουν έναν άνθρωπο, ο όποιος μπορεί να κάνει τομές  και μεταρρυθμίσεις και να οδηγήσει το κόμμα και τη χώρα εκεί που πραγματικά της αξίζει. Στην Ευρώπη του 21^ου αιώνα και την ανάπτυξη  σε όλους τους τομείς.

Βαγγέλης Ντάκουλας

Πρόεδρος ΝΟΔΕ Πρέβεζας